Toen Simon 7 maanden was werd ik wakker op een vrijdagmorgen en sprak de volgende woorden over een kop koffie: vandaag ga ik ontslag nemen. Ik stapte doodnerveus op de fiets en op kantoor aangekomen heb ik het gedaan. Ik vertelde mijn 2 bazen dat ik ontslag nam. En ik ben gaan werken in het bedrijf van manlief. Dit doe ik nu nog steeds met veel plezier maar ik wil meer. Ik wil iets doen met de duizenden creatieve ideeen die in mijn hoofd zitten, met de plannen die ik voor me zie als ik 's nachts lig te slapen. Maar...... waar begin ik, wat doe ik eerst, waar liggen de mogelijkheden en waar liggen de kansen. Is het haalbaar, wil ik niet te veel, kan ik het wel.
Vanmorgen heb ik een beeldscherm geplaatst bij een klant, de reactie was: huh, ga jij hem installeren? Natuurlijk ging ik dat doen, logisch toch. En zo ga ik vanaf nu ook denken over mijn plannen en mogelijkheden. Als ik iets wil dan kan ik dat, denken in mogelijkheden en niet in onmogelijkheden.
Dus, aan mijn lief monster blog komt een lief monster winkel te hangen. Wat ik precies ga verkopen weet ik nog niet, of het commercieel een succes gaat worden weet ik ook niet. Maar dat het voor mij een succes word weet ik wel, ik ga namelijk verder met mijn droom en laat me niet bang maken door alles wat het niet zou kunnen worden.
Groetjes Wendy
5 opmerkingen:
Leuk, spannend en stoer!
Gewoon doen, het balletje gaat vanzelf rollen....
Christien
Hoi, ik kom hier voor het eerst via vlijtig. Leuke blog. KOm zeker vaker even kijken. Ik vond het gedicht van Hans Andreas zo mooi. En dat je je zo volwassen voelde toen je oppas kwam. Grappig. Dat herken ik wel. Ik voel me soms net alsof ik moedertje speel. (Al bijna tien jaar, trouwens)
Ik ben benieuwd naar je winkel. Wat ga je verkopen?
Gefeliciteerd!! Wat er ook in de winkel komt, mooi wordt het zeker :)
lfs, Ilse
Leuk, Wendy! Altijd je droom navolgen. Goede zaak. Succes!
leuk!! ik ben erg benieuwd (en stiekem ook aan het dromen over een winkeltje...)
Een reactie posten