Wat is nou een blog zonder af en toe een ranzig verhaal? Nou vandaag begon mijn dag ultiem ranzig. Manlief was net 5 minuten de deur uit en ik draaide me nog lekker een keer om in mijn warme bed toen het roepen begon. Wat al heel snel uitmonde in schreeuwen. Dus ik snelde me naar de slaapkamer van de kids en met elke stap dichter bij de deur vertelde mijn neus me al dat er iets ernstig mis was gegaan daar...
En ja hoor, daar had je ze liggen. De een had zijn hele bed ondergepiest en daar vervolgens lekker in geslapen waardoor de kamer stonk naar een ammonniakfles en de ander had weer zo'n dramatische poepaanval gehad dat het van achter tot tussen haar schouderbladen zat en van voor tot in haar navel. Waar begin je dan?
Een uur (8 uur in de ochtend) later zaten we allemaal fris gebadderd in schone droge warme kleren een lekker ontbijtje weg te werken en had ik voor mijn gevoel al een hele dag erop zitten.
1 opmerking:
lang leve de badkuip!
ik ben er hier ook soms heel blij mee ;-)
Een reactie posten